اشعار

چادرت را می‌تکانی؛ می‌شود نوکر درست           می‌چکد بر خاک، اشکت؛ می‌شود قنبر درست

عرشیان از عرش می‌آیند، روی گنبدت           می‌کنند از ریشه‌های پرچم تو پَر درست

سـلام ایـزد منّـان به زیـنب کـبـری            سـلام باطـن قـرآن به زینب کـبری

سلام نفـس پیمبر به حضرت زینب            سلام ساقی کوثر به حضرت زینب

دوبـاره نـام تـو آمد مـیان دلـم لـرزیـد            قلم جنون بسرش زد شد عاشق و رقصید
خـدانـمایی عـشق تو عـقـل را پس زد            تـمـام رشـتۀ عـقـل بـشر ز هـم پـاشـید

در سینه‌ام جز مِهر زینب جا نخواهد شد           با او کسی در عاشقی هـمتا نخواهد شد

عاشق شوی حرف دلم را خوب می‌فهمی           ذکری شبـیه «زینب کبری» نخواهد شد

اگر نشانه‌اى از کـوه و آبشارى هست            اگر خزانِ مرا شوقى از بهارى هست

اگر که از سرِ لطف تو بى قرارى هست            اگر که بال و پرى هست،اعتبارى هست

به شیعـه آبـرو داده وجـود زینب کـبری          یقین و صبر بوده تار و پود زینب کبری
اگر خالی ست جایش در کسا اما خدا پُر کرد          نـمـاد پنج تن را در وجـود زینب کبری

کوکب دردانۀ عصمت نگینش زینب است           آیۀ ایـاک نعـبد، نستعـیـنـش زینب است
رتبه ممسوسۀ فی ذات در تسخیر اوست           جلوۀ مستغرق رب، دستچینش زینب است

کیست زینب هـمیشه بی‌هـمتا            نــورِ مــســتـورِ عــالــمِ بــالا
کیست زینب نفس نفس حیدر            کیست زینب تپش تپش زهرا

وقـتی طلوع می کـنی از شانۀ علی            روشن شدست با نفـست خـانۀ علی

با آیه‌های روشن هر سجده‌ات شدی             زهـراتـرین سـتـارۀ کـاشانۀ عـلـی

الـسـلام ای هـمـۀ جـلـوۀ مـادر زیـنب            فخـر پـیغـمبری و زینت حـیـدر زینب

آمـدی تا که حـسـیـنـیـه شود سیـنـۀ ما            کائـنات است ز نـور تو مُـنـوّر زیـنب

هرگز کسی شبیه تو خواهر نبود و نیست            در آسمان عاطـفه اخـتر نبود و نیست

دار و ندار تو هـمه وقـف حـسیـن بود            مانـند تو به پـای بـرادر نبود و نیست

تو کیستی؟ حقـیقـت زهـرای اطهـری            زیـن ابــی و زیـنـت آغـوش مــادری
قــرآن روی سـیـنـۀ پـاک پــیــامــبــر            خـیـر کـثـیـر دامـن پُـر مهـر کـوثـری

دلش دریای صدها کهکشان صبر            غـمـش طوفـان صدها آسمان ابر

دو چشم از گریه هم‌چون ابر خسته            ز دست صبر زینب، صبر خسته

محشر نـزول کرده  قـیامت به پا کـند           فکری به حال مردم بی‌دست و پا کند

اصلاً خـدا نخـواست که زینب بیاورد           انگار خواست صبر خودش را بنا کند

هست ساحل زینب و تفسیر دریا زینب است           غم ز طوفان نیست در دلهای ما تا زینب است

اولیـن ام ابـیـهـا حـضـرت صـدّیـقـه بود           شک نـدارم دومیـن ام ابیـهـا زینب است

به وقت خطبه خوانی مثل حیدر می‌شود زینب           به هفده معجزه بر نی پیمبر می‌شود زینب

من از نامش که زینت بر علی گشته ست فهمیدم           زمـانـی زیـنـت الله اکـبـر می‌شود زینب

آبـروی اهل ایـمان ز آبروی زینب است           حوض کوثر مملو از آب وضوی زینب است

این سوی میزان ملائک مست مست مست مست           آن سوی میزان فقط یک تار موی زینب است

فقـط نه این که بدون معـلـم عالـمه شد            که مثل مادرش استاد فقه و تفسیر است

ظهور دیگری از فاطمه ست وقتی که            مقابـلـش هـمۀ فـتـنه‌ها زمین گیر است

هر دختری که دختر زهرا نمی‌شود            هر بانویی که زینب کبری نمی‌شود

دار و ندار حضرت حـیدر، مجلّـله!            جز تو کسی که "زینت بابا" نمی‌شود

آیِـنـه در آیِـنـه نـورِ مُـکَـرَم زیـنـب اسـت           جلوه در جلوه تـجـلیاتِ خـاتـم زینب است

خطبه در خطبه امیرالمؤمنین دَم زینب است           زُهره در زُهره ظهورِ اسمِ اعظم زینب است